Myanmar avonturen; Trektocht naar Inle Lake en bizarre steden

De laatste etappe van onze rondreis door Myanmar is aangebroken. We reizen van de bergen in het noorden naar Kalaw, een voormalig Brits ‘hillstation’. Van hieruit maken we een trektocht naar Inle Lake.

Trekking door de bergen naar Inle Lake

We wandelen twee volle dagen door de heuvels en langs rijstvelden. Door kleine bergdorpen waar kinderen ons tegemoet komen rennen. Langs peperplantages, mannen en vrouwen die in traditionele kledij het land bewerken en boeren die hun kuddes schapen of koeien hoeden. We beklimmen rotsen voor de mooiste uitzichten en dalen weer af via glibberige paadjes.

We brengen één nacht door in de bergachtige wildernis van Myanmar. Aan het einde van de eerste wandeldag komen we aan bij een Monastery; een klooster waar jonge monniken worden opgeleid. Als je in Myanmar als jongetje geboren wordt, zul je vóór je pubertijd een bepaalde periode doorbrengen in een klooster, om als monnik te leven. Sommigen slechts voor een week, anderen brengen hun gehele schoolperiode door als monnik. Voor Birmese gezinnen is dit een eervolle manier om het Boeddhisme uit te oefenen. Maar net zo belangrijk is de gratis educatie, kost en inwoning (op doordeweekse dagen) die kinderen in het klooster krijgen. Ook voor meisjes zijn er speciale ‘Nunnery kloosters’.

Voetballen met monniken en slapen onder de mooiste sterrenhemel

Wij slapen deze avond op een matrasje op de houten vloer in het klooster, samen met een handvol andere wandelaars. We spelen een potje voetbal met de kinderen in hun monnikengewaden. Allemaal zijn ze tussen de 7 en 14 jaar oud. We observeren hun avondgebed en luisteren naar hun liederen, die ook tot het gebed behoren. Als de zon eenmaal onder is en de avond valt, verschijnt boven ons de mooiste sterrenhemel die we ooit hebben gezien. Hier in de frisse Birmese bergen, ver weg van alle lichtvervuiling, is het ineens alsof we in een planetarium staan en het koepeldak vol zit met lampjes. Een perfecte lucht met duizenden sterren die ons tegemoet stralen.

Inle Lake en de beenroeiers

De volgende ochtend zetten we onze trektocht voort in alle vroegte. De dikke ochtendmist hangt nog over de vallei. Na een flinke wandeling vol uitdagende bergpaden, bereiken we Inle Lake. Een sprookjesachtig meer dat bekend staat om beenroeiers. De lokale vissers besturen hun houten bootjes door één been om de roeispaan te wikkelen, waarmee ze peddelen en sturen. Rondom het meer zien we drijvende boomgaarden en hele dorpen die – half in het water – op palen zijn gebouwd. Onze trektocht eindigt met een boottocht over het meer waarbij we een kijkje nemen in het dagelijks leven van de lokale bevolking en de vissers, de kers op de taart van ons avontuur.

Surrealistische hoofdstad

Na een paar dagen relaxen aan Inle Lake reizen we verder naar de meest bizarre plek in Myanmar; Nay Pyi Taw. Sinds 2005 is dit de nieuwe hoofdstad van Myanmar, ter vervanging van de voormalige hoofdstad Yangon. Yangon huisvestte tot voorkort de gehele regering en alle belangrijkste instanties die het land kent, maar het machtige Birmese leger vond dat er een centralere locatie moest komen voor het bestuurscentrum van het land. En wat doe je dan, als straatarme militaire dictatuur? Juist, je kiest een willekeurige plek in het midden van het land en bouwt vanuit het niets een hypermoderne biljoenenstad.

Enkele kilometers voor we Nay Pyi Taw binnenrijden, zien we nog ‘het gewone Myanmar’. Birmese rijkdom uit zich daar in het hebben van een piepklein stenen huisje. Middenklasse families beschikken over een bamboe of houten huis met spaanplaten dak. Arme mensen hebben, als ze geluk hebben, een bamboehuisje met bladerdak ter grootte van een Nederlands fietsenschuurtje. En dan heb je het nog redelijk voor elkaar als je bamboehuisje niet uit elkaar valt.

Spookwegen in Nay Pyi Taw

Zodra we de fonkelnieuwe hoofdstad binnenrijden, doemt het ene na het andere regeringsgebouw en megahotel op langs de kant van de weg. Tientallen enorme moderne panden met honderden kamers en gigantische parkeerplaatsen, waar af en toe één eenzame auto op te vinden is.
We rijden ineens over 20-baans wegen. Tien lanen de ene kant en tien lanen de andere kant op. Compleet verlaten. Nay Pyi Taw is een surrealistische wereld. Een hersenspinsel van het Birmese leger van hoe hun ideale bruisende hoofdstad eruit zou moeten zien. Maar helaas is het land te arm om de enorme zakenhotels en riducule 20-baanswegen te vullen. Op een paar taxi’s en een enkele fiets na, blijven de straten spookachtig leeg.

Golden Rock en Mawlamyine

Wij zetten onze laatste kilometers in Myanmar in. Met een tergend langzame bus, die zoals we inmiddels gewend zijn twee maal zolang over de reis doet als gepland, bereiken we Golden Rock. Een bedevaartsoord voor Birmese Boeddhisten vanwege een enorme gouden rots die onnatuurlijk op de top van een berg balanceert.
Ook bezoeken we Maylamyine, ooit de hoofdstad van het Britse rijk maar tegenwoordig een slaperige havenstad vol gepreserveerde overblijfselen uit de koloniale tijd. Ondanks dat de tijd hier stil lijkt te staan, merken we toch een cultuurverandering als we ineens op een lokaal festival belanden. Midden in de stad treden muziekbands op in het weekend van ons bezoek, en de complete jeugd van Mawlamyine trekt erop uit. Waar we Birmese mannen tot nu toe vooral lange rokken hebben zien dragen en Birmese vrouwen hun gezichten insmeren met een dikke laag schmink-achtige crème, lopen we hier moderne jongeren tegen het lijf. Zonder hun schooluniformen, gestoken in hippe jeans en leren jasjes. Voor het eerst sinds we ruim een maand geleden Myanmar binnenkwamen, zien we duidelijk dat de Westerse wereld ook hier langzaamaan zijn intrede doet.

Terug naar Thailand

Overland reizen we weer naar de Birmees-Thaise grens, waar we met onze backpacks dezelfde grensbrug overwandelen als aan de start van ons Myanmar-avontuur. Deze etappe zit erop. We hebben Myanmar ervaren als een enorm authentiek land. Waar de tijd soms stil lijkt te staan. Vol prachtige natuur, gouden pagodes, eeuwenoude tempels, authentieke bergdorpen en een warme, vriendelijke bevolking. Maar ook als een land waar nog steeds veel problemen zijn. Waar etnische minderheden nog altijd de strijd met elkaar en het Birmese leger uitvechten. Waar sommige bevolkingsgroepen zelfs nog hardhandig worden onderdrukt door de militairen. Een land waar het rondreizen nog uitdagend en avontuurlijk is, maar ook tergend langzaam en aardig vermoeiend.

Een enorm bijzondere reis. Maar nu weer even terug naar het makkelijk bereisbare en stiekem best wel Westerse Thailand, voor een welverdiende ‘vakantie’ om het Myanmar-avontuur achter ons te laten.

Bekijk hieronder een video van onze trekking, gemaakt door FarFromHome Backpacking