Op verkenningstocht door het authentieke zuiden van Laos

We laten Cambodja achter ons en wandelen met onze backpacks de grens over, Laos in.

Schimmige grensovergangen

Dit is een landgrens die maar weinig wordt gebruikt… wij zijn er letterlijk de enige reizigers. Het proces verloopt daardoor snel; Cambodja uit, een dollar betalen voor de paspoortstempel, 100 meter verder lopen, Laos in, 35 dollar neertellen voor je visum een nog een dollar voor de volgende stempel. Het blijken compleet ingeburgerde ‘scams’ te zijn bij dit soort grensovergangen; je betaalt het mannetje dat een stempel in je paspoort moet zetten. Niet veel, slechts een paar dollar per persoon, maar oplichterij is het wel. Toch kun je beter niet protesteren, dan kom je het land niet uit of in. En om duidelijk te maken dat dit de normaalste zaak van de wereld is, hangen er zelfs briefjes bij het douaneloket met de mededeling ‘Pay a dollar or no passport stamp’. Tsja, welkom bij de schimmige grensovergangen in Azië…

Toch is Laos een van de meest ongedwongen landen in Azië. Er hangt een heerlijke ‘laid back vibe’. De natuur is er sprookjesachtig groen met bergen, jungle en valleien. Je kunt er idyllische plattelandsdorpen verkennen, slapen bij lokale stammen, zeldzame dolfijnen spotten en volop genieten van buitensportactiviteiten zoals raften, ziplinen, tuben, klimmen en nog veel meer avontuur.

4000 eilanden

Onze eerste stop in zuidelijk Laos is Don Det, één van de beroemde 4000 Islands. Deze archipel van 4000 eilandjes ligt midden in de Mekong rivier, in het zuiden van Laos. Slechts drie ervan worden bewoond en kun je bezoeken, waaronder het gemoedelijke Don Det. Het is net alsof de tijd hier stil heeft gestaan. Zelfs voor de toch al relaxte Laotiaanse begrippen gaat het er hier rustig aan toe.

We vinden onderdak bij een vriendelijke Belg die al 14 jaar zijn eigen hotel runt op het kleine eiland. Van hieruit verkennen we de rijstvelden en zandweggetjes van Don Det en het aangrenzende eiland Don Khon. Fietsend over het eiland kom je langs imposante watervallen en hangbruggen, zie je hoe locals het land ploegen met hun ossen en hoe kinderen enthousiast op je afrennen om een praatje te maken. Ook maken we een riviertocht in een longtail boot op zoek naar de zeldzame Irrawaddy dolfijnen; een met uitsterven bedreigde zoetwaterdolfijn die op nog slechts enkele plekken in Azië voorkomt. Hier in de Mekong, tussen Laos en Cambodja in, leven er nog zo’n 10 á 20. We hebben geluk; na veel geduld, terwijl we zijn neergestreken op een smalle zandbank in de rivier, steken enkele dolfijnen hun neus boven het water uit.

Lokale feesten: Loy Krathong vieren in Laos

Onze reis gaat verder richting het noorden, met de stad Pakse als volgende stop. Een slaperig stadje dat heel toevallig een enorme opleving heeft op de dag dat we aankomen; vandaag wordt het einde van het regenseizoen gevierd: Loy Krathong. Dat gaat gepaard met een parade door de stad waar vrijwel alle middelbare scholen, sportclubs én een heel leger monniken uit de omgeving aan deelnemen. Allemaal in hun meest feestelijke kleding, dansend of bovenop versierde praalwagens. We aanschouwen hoe ze na zonsondergang hun bloemstukken met kaarsen de Mekong rivier in duwen, als offer aan de rivier. Ook brandende lantaarns worden losgelaten als onderdeel van het feest. Op de rivier worden drakenbootraces gehouden en uit de wijde omgeving komen mensen de boten aanmoedigen. Wat een feest om hier compleet toevallig bij aanwezig te mogen zijn.

Watervallen en koffieplantages

In Pakse huren we twee scooters en zetten we koers naar het Bolaven Plateau. Dat wordt gesierd door prachtige watervallen, authentieke Laotiaanse dorpjes, koffieplantages en allerlei etnische minderheden die verspreid in het gebied wonen. Een ideaal gebied om op eigen houtje te verkennen. We gebruiken het mooie Sabaidee Valley Resort, midden op het plateau gelegen, als uitvalsbasis en ‘scooteren’ langs zes prachtige watervallen. De wegen worden geflankeerd door koffieplantages, maar liefst 95% van Laos’ koffie komt uit dit gebied en ruim 5000 families in deze regio leven van het verbouwen van Arabica en Robusta koffie.

Socializen met de dorpsbewoners

En dan zijn er de etnische minderheden en hun traditionele levensstijl die je niet mag missen in het Bolaven Plateau. We bezoeken een lokaal dorp, verscholen in de heuvels van het plateau, waar zo’n minderheid woont en wandelen tussen de bamboehuizen door waar de varkens, hanen en kippen vrij rondlopen. We zijn de enige bezoekers op dat moment; een groot voordeel van het platteland van Laos, hier vind je nog geen busladingen toeristen. Met behulp van universele gebarentaal maken we een praatje met wat dorpsbewoners. We bewonderen de grote, opvallende oorbellen van de vrouwen en hun kleurrijke kleding. Als we vragen of we met hen op de foto mogen, knikken ze vriendelijk en tovert één van de mannen een grote sigaar tevoorschijn die hij stoer in zijn mondhoek steekt. Ze vinden onze aanwezigheid interessant en zijn nog niet ‘toeristen-moe’, zoals in zoveel andere etnische dorpen in Azië.

Lepeltje-lepeltje in de bus naar Vientiane

Na ons bezoek aan Zuid-Laos nemen we een nachtbus richting de hoofdstad van Laos; Vientiane. Een 11 uur durende rit over één lange rechte weg vol gaten. Het is de eerste nachtbus die we ooit hebben gezien waarin ze smalle tweepersoonsbedden hebben. Voor ons als koppel wel geinig, maar we zien verscheidene wildvreemden ongemakkelijk lepeltje-lepeltje de nacht doorbrengen.

Vientiane is zo’n hoofdstad die je kunt vergelijken met een compacte versie van Ottawa in Canada, of Canberra in Australië; het mag dan wel ‘hoofdstad’ heten, maar voor de échte actie moet je elders zijn. Gelukkig staat voor ons hierna Vang Vieng op het programma; het avonturenparadijs van Laos. Lees hierover in onze volgende Blog!