Noord-Vietnam; Onze trip naar Halong Bay & de bergen van Sapa

Noord-Vietnam is het toneel van twee van de mooiste natuurgebieden die je in Azië kunt vinden; het prachtige Halong Bay en de overweldigende rijstterrassen van Sapa. Wij bezoeken ze beide vanuit Hanoi.

Halong Bay

Halong Bay staat als eerste op het programma. Deze baai in het noordoosten van Vietnam staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco, en niet zonder reden. De sprookjesachtige baai wordt gesierd door bijna 2000 onbewoonde kalkstenen eilanden die hier uit het water oprijzen, een prachtig gezicht. Enkele eilanden hebben kleine stranden of kleurrijke grotten die je kunt bezoeken. Tussen al dit natuurschoon vind je de woonboten van Vietnamezen die overal in deze baai op het water leven en veelal rondkomen van het vissen.

In drie uur rijden we van Hanoi naar de baai, waar we samen met een handvol andere reizigers op een traditionele houten Vietnamese boot stappen. Dit is ons ‘thuis’ voor de komende dagen. We varen dieper de baai in en zien pittoreske begroeide eilandjes aan ons voorbijtrekken.

Bootdrama in Halong Bay

Ik denk terug aan mijn vorige reis door Azië in 2011, toen ik me ook op exact deze plek bevond. De trip die ik toen naar Halong Bay maakte, verliep echter anders dan verwacht. De ochtend dat ik samen met mijn reisgenoten aankwam in de baai werd ons verteld dat er enkele uren daarvoor een vreselijk ongeluk was gebeurd. Eén van de toeristenboten was die nacht gezonken in de baai, wat leidde tot de tragische dood van maar liefst 12 internationale backpackers aan boord van deze boot.
In de media lazen we destijds wel verhalen over het drama, maar veelal werd gemeld dat het schip wegens ‘onverklaarbare redenen’ water had gemaakt. Ter plaatse hoorden we echter al snel dat de boot eigendom was van een louche maatschappij, dat de boot al vijf dagen lang water maakte en een pomp in het benedendek had die het water wegpompte. Uiteraard wisten de passagiers van niets.
Helaas begaf de pomp het die bewuste nacht om een uurtje of twee in de ochtend, waardoor de boot binnen een paar minuten zonk en alleen de mensen die nog op het dek waren het drama overleefden…

Destijds zat bij ons de schrik er wel in, toen we nog aan ons Halong Bay avontuur moesten beginnen terwijl er juist zoiets vreselijks was gebeurd. Enige opluchting volgde toen ons werd verteld dat de overheid het overnachten op de schepen had verboden tot er opheldering was over de toedracht van het ongeluk. We sliepen enkele nachten veilig op het mooie Cat Ba Island en op Casteway Island en verkenden de omgeving per kajak, houten ‘junk’ boot en zelfs op een wakeboard. Maar vanaf onze boot zagen we – op afstand – nog wel het wrak uit het water steken waar het de vorige nacht zo gruwelijk mis was gegaan.

Sindsdien vertel ik iedereen die naar Vietnam afreist om Halong Bay met een goede, gerenommeerde maatschappij te bezoeken. Kies nooit de goedkoopste backpackersboot, investeer in een beetje kwaliteit. Zo kiezen wij nu, 5 jaar later, dus ook maar één van de betere maatschappijen om de baai mee te verkennen.

Kajakken en grotten

We varen twee dagen door de sprookjesachtige wateren van Halong Bay, verkennen de grotten en kajakken tussen de eilanden door. Bij een lokale parelboerderij krijgen we te zien hoe men hier oesters kweekt en uiteindelijk parels oogst die tot waardevolle sieraden worden geslepen. ’s Avonds wisselen we verhalen uit met onze medereizigers met een cocktailtje erbij, terwijl de Vietnamese crew van de schuit waarop we slapen ons probeert over te halen tot een potje karaoke.
Als we allemaal onze hut opzoeken en een laatste blik van de boot over het water werpen, leveren de lichtjes van de vele boten in de baai een idyllisch tafereel op. Halong Bay blijft een schitterende plek.

Naar Sapa met de discobus

We keren terug naar Hanoi, waarna we koers zetten naar het noordwesten van Vietnam; de hooglanden van Sapa. De rit duurt een uur of 6 en vindt plaats per slaapbus, waarin je een heus eigen bed hebt! De bus heeft veel weg van een rijdende disco vanwege de felle neonlampen die ’s nachts helaas niet uitgaan. Van slapen komt overigens sowieso weinig, omdat de rit naar Sapa over hobbelige en scherpe kronkelwegen gaat en je van links naar rechts wordt geslingerd in je slaapstoel. Toch is het idee achter zo’n bus wel geinig, je kunt in elk geval je benen strekken.

We arriveren nog voor zonsopgang in Sapa in de stromende regen, het is immers regenseizoen, en hebben enkele uren de tijd om ons klaar te maken voor de tweedaagse trekking die we hebben geboekt. Gelukkig klaart het op en blijft het redelijk droog tot we ’s avonds onze homestay bereiken; een huis van een lokale familie waar we met onze groep ‘trekkers’ de nacht door brengen.

Glibberen door de bergen van Sapa

Maar eerst wacht een lange wandeling langs de rijstvelden van Sapa. Met een clubje van tien mensen wandelen we het bergstadje uit, onder leiding van onze gids Su. Su is een 21-jarige jongedame die hoort bij de Black Hmong tribe, een lokale stam die hier in de bergen leeft. Ze leidt ons over de heuvels, door kleine rivieren, langs groengekleurde plantages en door bergdorpjes waar we kennismaken met de lokale stammen. De trekking zou normaalgesproken uitdagend zijn, vanwege de vele steile, smalle kleipaden die we op- en afklimmen. Maar zo midden in het regenseizoen, als het al enkele dagen heeft gehoosd, is ‘uitdagend’ niet het juiste woord. We glibberen en glijden naar beneden langs de berghellingen op onze veel te gladde sneakers en vallen regelmatig vol in de blubber. We hebben de grootste lol, maar een makkelijke wandeltocht is het allerminst.

Behulpzame bergstammen

Gelukkig volgen de stamleden van Su ons traditiegetrouw; kleine prachtig geklede vrouwen met manden of kinderen op hun rug, die zich op de meest oncomfortabele plastic slippertjes over dezelfde glibberpaden begeven. Maar uitglijden? Niets ervan, deze dames houden zichzelf moeiteloos staande en grijpen regelmatig onze hand op het moment dat wij weer in een glijpartij terechtkomen en tegen beter weten in ons schoeisel maar de schuld geven…

Stuk voor stuk worden we alle tien vaak ‘gered’ door de Black Hmong dames, die als tegenprestatie graag willen dat je aan het einde van de wandeltocht een zelfgemaakt tasje, armbandje of een kussenhoes van ze koopt. We zijn hen allemaal erg dankbaar voor hun hulp na deze tocht… ik vermoed dat de omzetcijfers van deze bergstam in het regenseizoen bijna een beursnotering waard zijn.

Per hobbeltrein naar Hanoi

De avond spenderen we in onze homestay, onder het genot van een Vietnamese maaltijd die wordt bereid door de gastvrouw en van oneindig veel zelfgestookte rijstwijn. De volgende dag is het landschap redelijk opgedroogd en is de trekking aanzienlijk makkelijker. We bezoeken het lokale dorp van nog een andere stam, de Red Dao hilltribe, en een waterval die met veel geweld vanuit de bergen de vallei in dendert.
Dan nemen we afscheid en pakken we de Sapaly slaaptrein weer terug naar Hanoi. Ondanks dat de trein in theorie een stukje comfortabeler zou moeten zijn dan de ‘discobus’, blijkt ook deze treinrails (net als tijdens onze Trans-Siberië treinreizen) vol hobbels te zitten. Moe, door elkaar gehusseld, maar voldaan komen we aan in Hanoi en kijken we terug op een fantastische start van onze reis door het mooie Vietnam!

Bekijk onze 360 graden video van Halong Bay

Beweeg en klik met je muis op de video om rond te kijken & geniet van het uitzicht!